Je weet mij te raken, met soms maar één enkel woord. Stelt mij vragen op een manier waardoor ik tot in mijn diepste zieleroerselen weet door te dringen. Jij lijkt de antwoorden al te kennen, zo subtiel als jouw vragen zijn die mij nooit eerder werden gesteld.
Herkenning en zelfde verlangens. En toch schijnbaar onbereikbaar, moeite hebbend onszelf te zijn in een wereld waarin we aan voorwaarden moeten voldoen.
Een wereld waarin wij niet ‘gewoon’ mee kunnen doen op een manier die ons past. Gevormd door pijn, verdriet en angstvallig geheim gehouden verhalen. Niet aan mee willen doen, omdat van lijkt te worden verwacht een rol te spelen in een goedkope B-film…
